Rewolwer bojowy Astra Terminator kaliber .44 Remington Magnum

Hiszpańska firma zbrojeniowa Astra-Unceta & Company zostala założona w 1908 roku w miejscowości Elbar przez Pedro Unceta i Juana Esperanza, w 1913 zbrojownię przeniesiono do miasteczka Guernika. Początkowo Astra produkowala broń palną głównie dla potrzeb wojska i innych formacji mundurowych Hiszpanii, dopiero po zakończeniu II WŚ poszerzono ofertę również o rynek cywilny. Na przelomie XX i XXI wieku firma zakończyła swoją dzialalność zbrojeniową. W pewnym okresie broń produkowana przez Astrę była dobrze znana w Polsce. Tuż po zmianach ustrojowych na przełomie 1989 i 1990 roku, kiedy to rozpoczęły swoją dzialalność handlową pierwsze prywatne sklepy z bronią  pistolety i rewolwery Astry były obok czechoslowackich pistoletów CZ i węgierskich FEG pierwszymi w ofercie handlowej dostępnymi w sprzedaży cywilnej. Broń Astry cieszyła się sporą popularnością, prezentowała dobrą jakość i nie zwalala z nóg zaporowymi cenami zakupu. Pośród broni Astry najbardziej popularnymi w Polsce były pistolety A-60, A-80 i A-90, a pośród rewolwerów modele A-680, A-357 Police i A-44 oferowane w kilku wersjach różniących się długością lufy i ogólnymi wymiarami. W artykule prezentuję krótkolufową wersję rewolweru A-44 model Terminator na nabój .44 Remington Magnum (11.2 x 33 R). Astra Teminator to rewolwer bojowy wyraźnie wzorowany na mocarnych rewolwerach S&W M 29. Terminator wykonany jest ze stali nierdzewnej w oparciu o szkielet zamknięty i bębenek nabojowy wychylany. Rewolwer ma 209 mm długości, 154 mm wysokości, 44 mm szerokości, rozladowany waży 1180 gramów. Wyposażony jest w mechanizm spustowy podwójnego dzialania (SA/DA) i mechanizm uderzeniowy kurkowy z kurkiem odkrytym. Kurek posiada ergonomiczną wygodną do napinania ostrogę z wykonanym poprzecznym ryflowaniem. Rewolwer wyposażony jest w bezpiecznik wewnętrzny, jest nim oś posredniczącą.  Lufa o długości 70 mm (2.75'') wkręcona jest do gniazda szkieletu i zakołkowana. Bębenek z sześcioma komorami nabojowymi, w celu zaladowania lub rozladowania wychyla sie na lewą stroonę szkieletu, do zwolnienia bębenka z blokady służy dźwignia umieszczona w zasięgu kciuka po lewej stronie szkieletu. Bębenek posiada centralny rozladownik gwiazdkowy. W odróznieniu od rewolwerów S&W wieniec na główce rozladownika ma zęby zbliżone formą do ksztaltu piór śruby okrętowej, w broni amerykańskiej i innych producentów zęby mają formę kanciastą i skośną, w wyniku tej modyfikacji bębenek zachowuje wręcz wzorową sztywność i pewne zaryglowanie. Komory nabojowe bębenka mają wyfrezowane wgłębienia, dzięki czemu łuski nabojów nie wystają poza płaszczyznę bębenka. Iglica w odróżnieniu od instalowanej w podobnych konstrukcyjnie rewolwerach S&W nie jest zamontowana w kurku lecz w gnieździe szkieletu. Przyrządy celownicze składają się ze stalej muszki z umiieszczoną w niej wkladką kontrastową oraz celownika mikrometrycznego z regulowaną w pełnym zakresie szczerbiną, długość linii celowniczej wynosi 122 mm. W miejsce fabrycznych okladzin chwtu znajomy założył gumowane okładziny renomowanej firmy Pachmayr. Rewolwer wyprodukowano w 1990 roku i kupiono w Niemczech we Frankonii w 1992 roku za sumę niespelna 700 DM co wówczas było sumą niewygórowaną, w tej samej cenie sprzedawano rewolwery Astry z lufą 152 mm (6''). Znajomy po zakupie rewolweru i po wykonaniu kilku strzelań kontrolnych zlecił warsztatowi rusznikarskiemu Frankonii "dopieszczenie" mechanizmu spustowego, spust po tym zabiegu pracuje bardzo plynnie. Rewolwer pomimo wieloletniej eksploatacji wygląda bardzo efektownie bez żadnych oznak zużycia i zmęczenia materiału, zachował również swoja celność i sprawność. Astra była zakupiona w celu łowieckim jako broń wsparcia na łowisku, ale jak wspomniał znajomy. na lowisku była używana bardzo rzadko, o wiele częściej na strzelnicy, a po strzelaniu zawsze była solidnie czyszczona i konserwowana, stąd też taki znakomity stan zachowania. Strzelanie z Terminatora do przyjemnych zajęć nie należy, wystrzeliłem dwanaście nabojów (2 bębenki), z napiętego kurka oddalem sześć strzałów do tarczy sportowej z dystansu 25 metrow i sześć z samonapinania z dystansu 15 metrów, w obu seriach wyniki były dobre, tylko, że strzelanie trudno  byłoby uznać za przyjemnne, a powiedziałbym raczej że nieprzyjemne. Tak jak wspomnialem strzelanie bylo dodkliwie bolesne, być może strzelalem zbyt szybko kumulując  ból na potęgę. Zapytalem znajomego dlaczego  wybral broń na ten bardzo mocny nabój, skoro .357 Magnum w zupelności na łowisku wystarczy, odpowiedział, że taką broń chciał posiadać, a że od czasu do czasu zaboli to nie jest już taki wielki problem, natomiast rewolwer z dlugą lufą czyli cięższy i mniej "bolący" podczas strzelania jest z kolei niewygodny do noszenia na łowisku stąd też taki wybór. Do broni krótkolufowej zasilanej bardzo mocnym nabojem należy podejść z rozsądnym dystansem, o ile strzelanie milośnikowi broni powinno przynieść tylko sporo zadowolenia to posiadając taką broń trzeba liczyć się z "bólem i łazmi", no chyba że ktoś chętnie podejmuje wyzwania niekonieczne przyjemne. Komu  więc można polecić tą broń ? przede wszystkim kolekcjonerom bo jest to broń która napewno wzbogaci kolekcję i uduchowi posiadacza, mimo wszystko nie zalecam jej myśliwym bo jest to przerost formy na treścią, podobnie jak i osobom zainteresowanym bronia do ochrony osobistej ... w moim subiektywnym odczuciu .357 Magnum w zupelności wystarczy. Broń Astry bywa od czasu w ofertach giełd broni używanej, również w Polsce, ceny są bardzo różne, ale w granicach przyzwoitych i do zaakceptowania.

Zbyszek