Konkurencje dynamiczne

Strzelectwo śrutowe uprawiane jest w wielu konkurencjach. Najbardziej znanymi są strzelania do rzutków.  Do rzutków strzelają myśliwi w  ramach własnych regulaminów sportowych, oraz strzelcy sportowi w konkurencjach olimpijskich Skeet,Trap i Double Trap.Większość zainteresowanych zna te widowiskowe zmagania strzelców, z relacji telewizyjnych nadawanych w czasie trwania Igrzysk Olimpijskich lub Mistrzostw Świata. Mamy w Polsce sporo dobrych strzelców śrutowych z olimpijczykami włącznie. Mamy również utalentowaną młodzież, szkoloną w klubach, gdzie strzelectwo śrutowe ma wieloletnie tradycje. Drugą grupą strzelectwa śrutowego, bardzo odmienną od wyżej wymienionej,  jest śrutowe strzelectwo praktyczne.  Genezę powstania  strzelectwa praktycznego, możemy  utożsamić z wykorzystaniem strzelby jako środka walki i obrony. Podobnie było kiedyś z bronią krótką. Opracowane przez amerykańskich ekspertów strzelectwa bojowego, regulaminy treningu i współzawodnictwa, przyczyniły się do zaadaptowania tych strzelań w środowisku strzelców sportowych. Tak powstało między innymi IPSC. Początkowo strzelano tylko z broni krótkiej, później również ze strzelb i karabinów. Obecnie strzelba praktyczna i karabin praktyczny są równorzędnymi z pistoletem konkurencjami strzeleckimi w IPSC.

Prekursorami strzelania praktycznego ze strzelby w Polsce byli,  katowicki Związek Strzelectwa Praktycznego, warszawski Ba-Bach i starachowicki Inspirator. Obecnie zawody zgodnie z przepisami IPSC organizuje gdański klub Ardea. Strzela się z powtarzalnych i samopowtarzalnych strzelb bojowych kalibru 12, w dwóch klasach sprzętowych. Klasa Standard-manual obejmuje standardowe powtarzalne strzelby typu pump-action, wyposażone w mechaniczne przyrządy celownicze. Strzela się tu głównie z  Beneli, Mossbergów, Mavericów i IŻ-y. Klasa Open obejmuje broń wyposażoną w celowniki kolimatorowe lub holograficzne, przedłużone magazynki rurowe, kompensatory oraz broń samopowtarzalną Najpopularniejszą w tej klasie bronią samopowtarzalną jest włoska Beneli M3 Super 90 oraz rosyjska kałaszopodobna Sajga, wyposażona w wymienne magazynki pudełkowe. Strzela się amunicją śrutową lub loftką do metalowych celów reaktywnych  oraz nabojami kulowymi Slug do metrycznych tarcz klasycznych IPSC. Zasadą jest podwójne trafienie tarczy papierowej pociskami kulowymi Slug oraz przewrócenie celu metalowego śrutem lub loftką. Używa się specjalnej amunicji kulowej, najpopularniejsze są czeskie Sport Slug i Practical Slug, maja one mniejsze łuski, więc można ich załadować więcej do magazynka rurowego. Dopuszczona amunicja śrutowa to ta o średnicy śrutu do 3.25 mm  , najpopularniejsza loftka to 6.8 mm  Cele ustawione są na podłożu na różnych dystansach i w różnorodnych konfiguracjach. Zawodnik dowolnie wybiera sobie taktykę przejścia toru strzeleckiego, ale z pełnym respektowaniem regulaminu toru i surowych zasad bezpieczeństwa. Każde złamanie procedury karane jest punktami karnymi, a zdecydowane naruszenie zasad bezpieczeństwa dyskwalifikacją. Wynik obliczany jest identycznie jak w strzelaniu z broni krótkiej, sumę uzyskanych punktów dzieli się przez czas przejścia toru. Zawodnicy korzystają ze specjalnego ekwipunku, pasów i kamizelek taktycznych, na których umieszczony jest zapas amunicji niezbędny do doładowaniu broni na torze. Przez cały czas, nad bezpiecznym przejściem toru przez zawodnika czuwa sędzia (Range officer). Zawody w strzelbie praktycznej IPSC są bardzo ekscytujące, wymagają od strzelców doskonałej obsługi broni, sprawności manualnej i ogólnej. Trzeba strzelać celnie,  szybko, sprawnie doładowywać broń i cały czas zważać na to aby nie naruszyć zasad bezpieczeństwa. Podobne zawody w Strzelbie praktycznej, ale w nieco innej formie, organizuje ZSP z Katowic. Obowiązują tu podobnie jak w IPSC klasy sprzętowe i zasady bezpieczeństwa. Zasadniczą różnicą jest to, że nie strzela się w ruchu. W konkurencji SP-24 lub Sp-48 strzela  z trzech dystansów: 25 m, 20 m i 15 m. Zawodnik z każdego dystansu oddaje 8 strzałów, po 4 strzały w serii, poczym doładowuje strzelbę i zmienia pozycję strzelecką. Pozycje strzeleckie to stojąca-leżąca, stojąca siedząca, stojąca-klęcząca. Upuszczonego naboju nie można podnieść z podłoża, więc warto mieć odpowiedni zapas przy sobie, poza podstawowymi ośmioma nabojami. Corocznie ZSP organizuje oficjalne Mistrzostwa Polski w tej konkurencji. Trzecią formą strzelectwa praktycznego z użyciem strzelby, są organizowane przez warszawski Ba-Bach zawody Ligi Sportera. Strzela się z trzech rodzajów broni, pistoletu, karabinu i strzelby. Zasady bezpieczeństwa, klasy sportowe (z niewielkimi odstępstwami), dopuszczona amunicja oraz obliczanie wyników podobne jest z niewielkimi modyfikacjami do tych obowiązujących w IPSC. Strzela się na jednym torze z dwóch rodzajów broni, karabin + pistolet lub strzelba + pistolet. Zawody te są bardzo ciekawe, brałem w nich udział. Łączą ipsc-owskie strzelanie z pistoletu i broni długiej za jednym zamachem. Strzelanie praktyczne ze strzelby jest kosztowne, o ile amunicję śrutową można jeszcze nabyć w umiarkowanych cenach, to już amunicja kulowa (Slug) jest droga, właściwie to coraz droższa. Broń powtarzalną  lub samopowtarzalną można bez problemu kupić w polskich sklepach. Ceny w zależności od marki i klasy oscylują w granicach,  od 1400 złotych za powtarzalnego Iż-a MP133 do ponad 6000 za samopowtarzalną Beneli M3. Ceny broni to jedno, ale największym problemem dla strzelców jest przekonanie policyjnych urzędasów, że taka strzelba jest nam niezbędna. A to jak wszyscy zainteresowani wiemy, jest bardzo trudne, niekiedy graniczące z cudem. Dlatego jest jak jest, czyli marnie. Na razie nic nie wskazuje na to, że będzie lepiej, aby nie było gorzej. Pożyjemy, zobaczymy co nam przyszłość przyniesie. 

Zbyszek